Rood-Wit Specials, voetbal

‘De voetbaltraining is het hoogtepunt van de week’ 

Sommige kinderen vallen door hun beperking net tussen een regulier voetbalteam en een g-team in. Irma van Loon zag het gebeuren bij haar eigen zoon. Door zijn verstandelijke en motorische beperking kon hij niet in een regulier team ingedeeld worden. Maar niet meer voetballen was ook geen optie. Zij besloot daarom samen met voetbalvereniging Rood-Wit, haar man en nog een ouder een nieuw team op te zetten voor kinderen met een beperking: Rood-Wit Specials. Na een jaar doorzetten en met hulp van Roy Frederiks, sportcoach bij Uniek Sporten Zuid-Brabant, hadden ze genoeg kinderen gevonden om een mooi team te vormen.  

Het idee voor Rood-Wit Specials ontstond al drie jaar geleden. Irma’s zoon Koen speelde altijd bij een regulier voetbalteam, maar dat ging op een gegeven moment niet meer. “Tot twaalf jaar was het nooit een probleem, maar na die leeftijd worden de verschillen met de andere kinderen toch groter en moet je iets anders gaan verzinnen. Maar er was toen niks anders. In ieder geval niet bij Rood-Wit in Veldhoven, en dat is wel waar zijn hart ligt”, vertelt Irma. “Toen we het bericht kregen dat ze hem niet meer konden indelen, dachten mijn man en ik: zeggen dat hij niet meer mag voetballen kunnen we niet over ons hart verkrijgen. Hij beleeft zoveel passie en plezier aan het voetballen.”  

Eigen team opzetten 

Samen met de club en ouders zijn ze daarom zelf iets gaan opstarten voor kinderen zoals Koen. Toevallig had Koen een vriendje die door zijn stofwisselingsziekte ook niet meer ingedeeld kon worden. “Zij konden allebei door Rood-Wit in een lager team worden ingedeeld en toen hebben we de stoute schoenen aangetrokken en zijn we begonnen.” Door dat overgangsjaar konden de jongens gewoon lekker blijven voetballen bij hun vertrouwde club.  

Ondertussen werkte Irma met de club en andere ouders hard aan het opzetten van het Specials team. Ze brachten flyers rond bij scholen en zorginstellingen en waren erg actief op social media, in de krant en in het theater. “Als je eenmaal begint dan rolt die bal steeds verder. Een jaar later hadden we genoeg voetballers om te beginnen.” In de tussentijd wilde haar jongste zoon Bram, die dezelfde beperking heeft, ook gaan voetballen. “Toen hebben we de leeftijd verlaagd naar 8 jaar en hadden we nog meer kinderen.”  

Onderdeel van de club 

Irma ziet bij haar eigen kinderen en de andere teamleden dat het voetballen veel voor ze betekent. “Het is het hoogtepunt van de week: daar leven ze naar toe. Het is bij een gewone club, dat is fijn want je hoort er gewoon bij. Dat was ook mooi om te zien bij de eerste wedstrijd die ze speelden. Dat was tegen het eerste van Rood-Wit. Daar zag je dat iedereen de specials in het hart heeft gesloten.”  

Roy Frederiks hielp Rood-Wit als beweegcoach bij het vinden van kinderen die in de doelgroep van het team vielen. Hij zag in de regio dat daar behoefte aan was. “Ik zie deze specials als voetballers tussen regulier en G-voetbal. Die haken net niet aan bij het reguliere voetbal, maar ze passen ook niet binnen het G-voetbal. Ze vallen net buiten de boot. Vaak zie je het daar knellen omdat ze net iets meer aandacht vragen, terwijl ze eigenlijk hartstikke veel kunnen.” In Veldhoven zijn ze daarom ook erg blij met de Rood-Wit Specials, geeft hij aan.  

Gebruik lokaal netwerk 

“Het is superknap om vanaf nul een nieuwe groep op te starten. Irma heeft daar hard aan getrokken. Op een gegeven moment gaan anderen, die je ook verder kunnen helpen, het ook zien.” Het inzetten en gebruiken van het lokale netwerk is daarbij volgens Roy ook belangrijk. “Ik heb een aantal kinderen doorgestuurd via het lokale zorgnetwerk. De gemeente Veldhoven heeft het ook volop gedeeld en wij hebben het Uniek Sporten netwerk ingezet om te zorgen voor meer zichtbaarheid van Rood-Wit Specials.”  

Kinderen uit de hele regio 

Zo zorgde Roy voor de bekendheid van het team binnen twaalf andere gemeenten in de regio waar hij actief is. De kinderen uit het team komen niet alleen uit Veldhoven. “Ze komen ook van verder, omdat een team zoals dit er nog bijna niet is in de regio”, zegt Irma. Zij ging zelf bij verschillende ouders langs om aan de keukentafel het enthousiasme van het voetbalteam over te brengen. “Ik zeg dan altijd: laat ze gewoon eens meetrainen. Je merkt vaak hoe leuk de kinderen het vinden om het voetballen een keer te proberen. Je moet bij het opzetten van zo’n team wel een lange adem hebben: vooral geduld hebben en doorzetten.”