Robin blijft knokken

Hoe belangrijk sporten is, juist als je gehandicapt bent, weten de ervarings-deskundigen als geen ander. Zoals Robin Mooy: ,,Als ik niet sport, word ik beperkt door mijn lichaam; ik ben veel stijver. Daarnaast is het heel sociaal.''

In het Groenhovenbad in Gouda kunnen visueel beperkte zwemmeners binnenkort baantjes trekken. Daarmee komt er weer een spormogelijkheid voor gehandicapten bij. De buitendeur die alvast openstaat, een plekje met toezicht voor hulphonden, een plaats voor kostbare bezittingen en in het water een soort geleidelijn zodat zwemmers in een rechte baan blijven. Dat zijn enkele van de aanpassingen waardoor zwemmers met een visuele beperking sinds 2 maart op maandagmiddag ook baantjes kunnen trekken. Vanwege het coronavirus ligt daar alles momenteel stil: het Groenhovenbad is tot en met 31 maart gelsoten. Maar zodra het weer mogelijk is, worden de zwemmomenten hervat. Die zijn volgens Marjolein Traas van het Groenhovenbad bewust teglijk met het reguliere baatjeszwemmen: ,,Mensen met een visuele beperking liepen een aantal drempels aan, met een paar aanpassingen en in samenspraak met het Oogcafé Gouda is het voor hen nu mogelijk een keer per week een uur te zwemmen en zijn zij echt 'onderdeel van'.'' Volgens Traas zijn er ook voor andere doelgroepen met een beperking als bijvoorbeeld autisme steeds meer mogelijkheden in het zwembad. ,,Je ziet het opkomen, ook via de verenigingen.

Plezier maken
Dat 'onderdeel van' zijn, is volgens de succesvolle rolstoeltennisster Diede de Groot uit Oudewater heel belangrijk. Als ambassadeur van de Esther Vergeer Foundation maakt ze zich er hard voor dat gehandicapte kinderen gewoon kunnen sporten op een reguliere vereniging. De Groot: ,, Door samen te sporten, zijn zij echt onderdeel van de maaschappij en zien ze mogelijkheden. Meedraaien op een gewone vereniging vergroot ook hun zelfvertrouwen. Het is voor deze groep heel belangrijk om zich gewoon te voelen en om gezond en sportief bezig te zijn en om plezier te hebben met vriendjes.'' De Groot was ooit de eerste rolstoeltennisster bij tennisvereniging Nieuwe Sloot in Alphen, nu is er een groep van zo'n twaalf. ,,Die door alle leden van de vereniging worden omarmd. Rolstoeltennis wordt steeds zichtbaarder. In het begin dachten verenigingen dat er veel specifieke kennis nodig zou zijn voor deze groep, maar die drempel wordt lager. Sporters hebben hun eigen rolstoel en een normale trainer kan les geven, want net als bij de andere tennissers gaat het erom dat je een bal over het net slaat en plezier hebt. Voor de Alphense Robin Mooy (21) was het zoeken naar een sport, maar sinds vier jaar haalt zij energie uit boksen. ,,Ik ben veel sporten langs geweest om te kijken of dat wat was Vaak was het of te moeilijk of het was met verstandelijk beperkten.''

'Een van jullie'
Bij boksschool Teus de Kruyf kon Mooy, die cerebrale parese heeft, terecht, zonder veel aanpassingen. Wel zijn er dankzij haar ochtendlessen gestart; de ochtend is qua energieniveau beter. ,,Ze hebben gekeken wat ik zelf kan en vanuit daar naar wat ik nodig heb. In het begin kreeg ik aparte oefeneingen,maar nu ben ik zo sterk geworden dat ik de normale oefeningen ook mee kan doen.'' Vanwege haar stage en afstuderen, Mooy volgt de opleiding redactiemedewerker aan het Grafisch Lyceum in Rotterdam, staat het boksen even op een laag pitje. Wel fietst en zwemt ze. Mooy: ,,Ik mis het boksen echt. Ik merk nu ook hoe belangrijk het is om in beweging te blijven. Als ik niet sport, word ik beperkt door m'n lichaam' ik ben veel stijver. Daarnaast is het heel sociaal. De groepsleden vinden het heel knap dat ik me bij hen aansluit, maar ik denk dan 'dat is toch normaal'. Ik ben ook gewoon een van jullie. Dat ik onderdeel ben van de groep dat komt ook door de trainer die me normaal behandelt, niet als uitzondering. Ik voel me niet beperkt en dat wil ik ook niet. Op het speciaal onderwijs voelde ik me bijvoorbeeld beperkter dan toen ik op het normale onderwijs zat. En dat geldt ook voor sport.'' Het boksen heeft haar veel goed gedaan. ,,Toen ik bij de boksschool kwam is ijn wereldje weer wat groter geworden. Het leukste? Sparren. Dan ben je met elkaar bezig en kun je van elkaar leren en af en toe een grapje maken.'' Mooy wil mensen met een beperking aanmoedigen om te blijven sporten. ,,Je haalt er zo veel energie uit. Misschien kost het ook energie om te gaan, maar je bent sociaal bezig: je moet naar buiten en het is goed voor je lichaam. Voor mensen met een beperking is sporten nog belangrijker dan voor de gemiddelde mens om niet helemaal vast te komen zitten. Als ik naar mezelf kijk, merk ik letterlijk dat stilstaan achteruitgaan is.'' Zowel Mooy als De Groot moedigen mensen met een beperking aan om te sporten. De Groot: ,,De Esther Vergeer Foundation kan helpen met vragen, net als buurtsportcoaches. Of schrijf je gewoon in bij een vereniging en kijk wat mogelijk is.''

Paardrijden
Vivian van den Herik is zo'n buurtsportcoach. Zij is actief in Bodegraven-Reeuwijk en probeert voor iedereen een passende sport te vinden. Ze regelde bijvoorbeeld dat een vrouw die haar onderbeen mist, kan paardrijden en een vrouw in een rolstoel kan 'hardlopen'. Volgens Van den Herik neemt niet zo zeer het aanbod van sporten toe, maar vooral de bekendheid. ,,Al is er nog veel te winnen. Wij vinden dat iedereen recht heeft om te sporten.'' Sinds kort werken de buurtsportcoaches in Midden-Holland samen in regionaal verband. Ook Team Sportservice is daarbij aangehaakt. Deze organisatie heeft als doel drempels weg te nemen en biedt via unieksporten.nl informatie en een aanbod per gemeente. ,,In regionaal verband is er meer mogelijk.'' Van den Herik: ,,Het mooiste is als sporters met een beperking echt mee kunnen doen met de reguliere lessen. Wij kunnen verenigingen, die toch al sniet heel ruim zitten in de vrijwilligers en extra aanpassingen moeten doen, daarbij helpen.''