De uitdagingen van een blinde sprinter

Niet alle beperkingen kun je aan de buitenkant gelijk zien. Sprinter James Ledger (27) weet daar alles van. Door zijn visuele beperking heeft hij maar vijf procent zicht. Voor hem is social distancing daardoor extra lastig, want hij kan die afstand simpelweg niet inschatten. Dat is lastig op straat, maar ook in het contact met zijn coach op de atletiekbaan. 

In een interview met BBC Wales praat James openhartig over hoe deze coronaperiode voor hem voelt. Nu in Groot-Brittannië overal twee meter afstand gehouden moet worden, voelt het voor hem alsof de wereld voor hem ook afstand is gekomen. “In mijn jeugd deed ik er alles aan om zoveel mogelijk met iedereen te mengen, want dat is wat ik wilde. Ik wilde niet opvallen omdat ik anders ben.”

Bordje boven hoofd

Nu zou hij soms willen dat mensen wel zagen dat hij niet zo goed kan zien. “Ik kan niet zien wat twee meter afstand is. Soms zou ik wel een bordje boven mijn hoofd willen met de tekst erop: alsjeblieft niet schreeuwen naar mij als ik te dichtbij kom’.” Hij heeft namelijk ook wel eens een opmerking gekregen van mensen die vonden dat hij te dichtbij kwam. “Ik heb mijn beperking eigenlijk altijd een beetje weggestopt om niet op te vallen, maar nu we in lockdown zitten merk ik dat ik toch een stap terug ben in mijn onafhankelijkheid.”

Coach op afstand

Dat merkt hij ook in zijn trainingen op de atletiekbaan, want zijn coach moet ook op twee meter van hem blijven. “Mijn coach helpt mij fysiek door mij in bepaalde posities en bewegingen te sturen. Nu hij dat niet kan doen is het wel lastiger om te leren en beter te worden.” 

James vindt het belangrijk om zijn verhaal te doen en te vertellen over zijn uitdagingen op het moment. “Als we meer mensen kunnen uitleggen dat je een visuele beperking niet altijd ziet, dan helpt dat bij het bewustzijn bij iedereen.” 

Bron: BBC Wales