Adventskalender - Uniek Sporten pakt uit! Vandaag, maandag 7 december december: Brock en zijn persoonlijke drive voor Rowing Without Limits

07 december 2020

Wie is Brock Sampson?

Brock is uit passie voor de roeisport en mensen professioneel gaan coachen in Amerika bij mensen  die roeien niet per se nodig hadden als een sport, maar als een helingsproces. Hieronder kom je meer over Brock en zijn persoonlijke drive te weten.

Vertel eens iets meer over je zelf? Wie ben je? Waar kom je vandaan? En hoe ben je hier terecht gekomen?

“Ik ben Brock Sampson en ik ben geboren in Sacramento, Californië. Ik ben als kind vaak verhuisd, doordat mijn ouders in het leger zaten. Een groot gedeelte van mijn middelbare school periode zat ik in Charlotte, North Carolina. Ik ben naar de universiteit gegaan in Raleigh, North Carolina. Daarna ben ik gaan werken voor Accenture en met dat bedrijf heb ik de halve wereld over gereisd. Op een gegeven moment ben ik het coachen als freelancer gaan beoefenen in de IT-wereld. Het roeien kwam pas later.”

“Eigenlijk ben ik nooit zo’n sportman geweest. Van jongs af aan ben ik een muziekman. Op de middelbare school werden we uitgedaagd om een muziekinstrument te bespelen. En omdat iedereen al een saxofoon had, werd mij een fagot toegewezen. Dat heb ik zo’n 15 jaar gespeeld, ook in grotere symfonieorkesten.”

“Het roeien kwam pas toen ik verhuisd ben naar Austin. Om persoonlijke redenen ben ik daar gaan wonen en opnieuw begonnen.

Ik raakte voor het eerst de riemen aan en ik was verkocht. Dit was wat ik wilde doen. Ik ben in 2007 met roeien begonnen en begon vrij snel daarna met coachen, simpelweg omdat ze niet veel coaches hadden toen in Amerika. Toen heb ik er mijn baan van gemaakt.”

“Eén van mijn succesverhalen is een roeier uit Uganda die werd uitgenodigd in allerlei nationale teams, ook de die van Nederland en België, om te komen roeien. Het was leuk om te laten zien dat een Afrikaan dat ook kon. Hij kwam op een gegeven moment naar mij toe met zijn verhaal en vertelde dat hij beter wilde worden. Echt goed wilde worden. Wilde winnen. Toen ben ik intensief met hem in Nederland gaan trainen.

In die tijd in Nederland ben ik Naomi tegengekomen. En een lang verhaal kort: dat is de reden waarom in nu in Nederland ben. Na twee jaar een lange afstandsrelatie te hebben gehad, heb ik de keus gemaakt om hier mijn toekomst met haar op te bouwen en om hier verder te gaan met mijn roei-avontuur. We zijn getrouwd en nu ben ik in Nederland.”

Hoe kwam je er op om Rowing Without Limits te starten?

“Ten eerste wil ik dat iedereen kan ervaren wat ik ervoer toen ik voor het eerst in een boot zat. Daarnaast wil ik ook het gevoel overdragen dat iemand je het vertrouwen geeft dat je het kunt en je niet alleen coacht in het roeien, maar ook in dat gevoel.

Ik ben niet het standaard type roeier. Al helemaal niet in Amerika. Je denkt niet zo snel aan een lange gekleurde man in een roeiboot. Door dat standaard type idee, voelde ik me nooit helemaal thuis in andere groepen. Maar toen ik ging roeien, werd ik een deel van een groep. Ik was een roeier, met passie voor de sport en niks anders. Ik wil dat de mensen die bij Rowing without Limits willen gaan roeien zich ook zo voelen.”

“Het maakt niet uit hoe je eruit ziet, of je gehandicapt bent, of je ziek bent of juist net weer beter of dat je aan het herstellen bent van een trauma. Ik zou ze graag de magie van het roeien willen bijbrengen.

Die magie zit hem in het gewoon doen. Je hoeft niet super atletisch te zijn om het te kunnen en uiteindelijk kom je steeds vaker vol zelfvertrouwen van die boot af.”

Wat wil jij met Rowing Without Limits doen in de toekomst? Waar ben je over tien jaar?

“Ik heb een aantal grote dromen. Over tien jaar hoop ik dat dit een soort veilige haven is voor allerlei soorten mensen.Dat mensen hier komen roeien als het ze een keer tegen zit, maar ook dat ze hier komen rehabiliteren. Of dat we misschien wel een team van vrouwen hebben opgezet die allemaal borstkanker hebben gehad die wedstrijden gaan roeien.

Daarnaast hoop ik dat we ook een denktank zijn voor universiteiten en hogescholen als het gaat om de helende werking van roeien en sport in het algemeen. Maar ook dat we door middel van onderzoek zwart op wit zeker kunnen zijn over de effecten.

En persoonlijk hoop ik dat ik over tien jaar misschien wel kinderen heb en dat ik ze kan opvoeden met Rowing without Limits in hun leven. Ik hoop dat ze hierdoor mooiere mensen worden, doordat ze gehandicapten helpen met roeien bijvoorbeeld.

Roeien is zoveel meer dan alleen de sport. Je kunt er veel meer mee betekenen.”