“Maak aangepast aanbod meer zichtbaar"

25 juli 2021

Erik Bakker is nu ongeveer tweeënhalf jaar buurtsportcoach aangepaste sport bij Team Sportservice Amsterdam. Hij heeft het “mega naar zijn zin” omdat hij ook ziet dat zijn werk effect heeft. Steeds vaker herkennen kinderen met een beperking of hun ouders hem aan zijn blauwe shirt en vragen hem advies. Naast het geven van sportlessen denkt Erik met zijn collega’s ook mee over het beleid rond gehandicaptensport en verbindt hij allerlei partijen. “We hopen zo op een blijvende verbetering van het aanbod voor sporters met een beperking.”

Zijn werk is eigenlijk heel kort samen te vatten: “We proberen sporten voor kinderen met een beperking net zo vanzelfsprekend te maken als voor kinderen zonder beperking. Dat is de hoofdmoot. Toen ik zelf kind was ging ik gewoon naar de voetbal, dat was geen probleem. Dat willen we voor iedereen met een beperking ook bereiken.” 

Samenwerking

Met dat doel voor ogen werkt hij nauw samen met allerlei organisaties in de gemeente Amsterdam en denkt hij mee met de plannen. Hij schakelt zo bijvoorbeeld veel met de afdeling gehandicaptensport van de gemeente Amsterdam en revalidatiecentrum Reade en Stichting Prisma, die elk hun eigen expertise hebben. “Dan heb je nog lokale organisaties als Only Friends, Zuid Oost United en Sportpark De Eendracht die binnen de stadsdelen hun eigen werkgebied hebben. Zij weten precies wat er speelt.” De winst van de samenwerking zit volgens hem vooral in de combinatie van kennis en expertise. “Iedereen kan zo op zijn gebied iets bijdragen om het sporten met een beperking makkelijker te maken.” 

Herkenbaar gezicht

Een ander belangrijk onderdeel van het werk van Erik speelt zich in de sportzaal of op de sportvelden af. “Wij nemen ook gymlessen over. Het leuke daaraan is dat ik hoop dat we een herkenbaar gezicht worden zodat ouders en kinderen ons weten te weten met vragen en dat ze die durven stellen. Ik merk dat ik best al word herkend als buurtsportcoach. Ze herkennen de blauwe pakjes en dat helpt wel mee. Ik hoop dat het ook resultaat gaat opleveren.” 

Leuke zoektochten

Die vragen kunnen simpel zijn, maar met een belangrijke impact voor het kind. Zo krijgt hij vragen van ouders waar hun kind passend zou kunnen sporten. “Dat kunnen ook kinderen met een taalachterstand zijn, die motorisch niet zoveel mankeren. Je moet dan wel een vereniging hebben waar de trainer iets meer aandacht kan geven aan dat kind. Zo’n kind kan prima in een ‘regulier’ team meedraaien. Dat zijn leuke zoektochten.” 

"Het zou mooi zijn als we zijn als buurtsportcoach op termijn niet meer nodig zijn en dat kinderen met een beperking zelf de weg weten te vinden naar een sport"

Erik Bakker 

Vertrouwen voor ouders

Het leukste aan zijn werk vindt hij toch het directe contact met de kinderen tijdens de sportlessen. “Op de korte termijn is het plezier maken in de zaal natuurlijk heel erg leuk. Dat is eigenlijk heel makkelijk, want ieder kind vindt het leuk om te sporten. Het belangrijkste is ook dat het een langdurig effect heeft. Dat we er tussenuit kunnen stappen en dat het kind een sport vindt buiten de school.” Het is daarom in zijn ogen ook belangrijk dat ouders het vertrouwen krijgen dat kinderen bij een vereniging in goede handen zijn. “Ouders zijn soms misschien wat voorzichtig en vinden het ook spannend, maar als ze zien dat het kind het naar hun zin heeft dan is dat wel belangrijk voor het vertrouwen.” 

Niet meer nodig in de toekomst

Een belangrijke tip die hij wil meegeven aan ouders is dat het goed is om kinderen met een beperking zoveel mogelijk verschillende sporten te laten proberen om zo tot een passende sport te komen. “Ik denk dat het daarom voor ouders en kinderen belangrijk is dat we het aangepaste aanbod meer zichtbaar maken. Er zijn veel verenigingen die mooi aangepast aanbod hebben, maar dat is niet altijd goed zichtbaar. Daardoor beklijft het minder. En herken je het dus minder.” Daar ligt volgens de buurtsportcoach een belangrijke taak voor verenigingen. “Dat kan heel gemakkelijk met social media: een sfeerimpressie van sportende kinderen met een beperking kan al zo sterk zijn. Het zou mooi zijn als we zijn als buurtsportcoach op termijn niet meer nodig zijn en dat kinderen zelf de weg daarin weten te vinden.”