"Buiten op pad voor een reis naar binnen"

19 september 2021

Annemieke Oost (43) uit Den Bosch stond altijd vol in het leven en in de wereld: ze reisde veel en deed aan allerlei outdoor activiteiten. Toen ze op haar 28ste te horen kreeg dat ze een progressieve oogziekte heeft, werd haar wereld ineens een stuk kleiner. In het wandelen en in het bijzonder pelgrimeren vond zij later een manier om zichzelf opnieuw uit te vinden en met haar beperking om te gaan. Nu begeleidt ze groepen op pelgrimstochten, waarbij zij haar eigen verhaal nadrukkelijk als inspiratie gebruikt.  

“Ik heb altijd goed kunnen zien. De diagnose dat ik een progressieve oogaandoening heb, kwam daardoor nogal rauw op mijn dak. Ineens kon ik niet meer autorijden en moest ik uiteindelijk mijn baan opzeggen. De grootste domper was dat ik mijn passie voor reizen in duigen zag vallen”, vertelt Annemieke. Na het slechte bericht volgde vervolgens een revalidatietraject van negen maanden in Apeldoorn.  

“Dat was vooral leren omgaan met je beperking. Toen ik daarna thuis kwam te zitten zonder werk, ben ik van alles gaan doen om mezelf opnieuw uit te vinden.” Zo deed ze een workshop in het Duitse Winterberg bij de bevlogen pelgrim Gert-Jan de Hoorn. Ze wilde altijd al graag een pelgrimstocht gaan doen, en dat paste toen precies bij het proces waar ze in zat. “Ik dacht: ik wil weer eens in het diepe springen. Toen vroeg ik hem: denk je dat ik ondanks mijn slechtziendheid pelgrimstochten kan lopen? Zijn antwoord vond ik heel mooi, want hij zei: ‘wat denk je zelf?’ Hij legde de vraag bij mij terug. En ik dacht dat ik dat kon.” Het was voor haar een belangrijke eerste stap na een periode van stilstand. 

Grenzen verleggen en aangeven 

Ze besloot gelijk een plan te maken voor een eerste pelgrimstocht. Samen met een slechtziende vriendin vloog ze naar Porto voor de Camino Portugues naar Santiago de Compostela. Het werd een bijzondere ervaring. “Het mooiste vond ik de ontdekking dat je als pelgrim allemaal hetzelfde bent. Je loopt in eenzelfde soort kloffie met kleine bepakking. Het verhaal wat je doet is niet zo relevant, maar mensen vragen: wat brengt je hier?” Daardoor ontstonden allerlei mooie ontmoetingen en ontwapenende gesprekken onderweg. “Iedereen moedigt elkaar aan. Als je open staat voor die ontmoetingen dan kun je veel meer dan je denkt.”  

Annemieke heeft het over pelgrimeren en niet zo zeer over wandelen, want het gaat voor haar juist ook om de bezinning die een pelgrimstocht met zich mee brengt. “Het is grenzen verleggen en grenzen aangeven. Al die thematieken die het in het dagelijks leven moeilijk maken om met een beperking om te gaan worden daar op de proef gesteld. Als je in Santiago aan wil komen moet je je grenzen aangaan. Dat heeft het mij gebracht en dat maakt pelgrimeren voor mij ook anders dan wandelen.”  

Beperking als inspiratie 

Die eerste ervaring smaakte gelijk naar meer. “Ik dacht: als mij dit zo goed doet, dan zouden meer mensen met een visuele beperking hier iets aan kunnen hebben.” Zo begon ze de Stichting Anders Bekeken waarmee ze met mensen met een visuele beperking en buddy’s op pad gaat. “Ik zeg tegen groepen altijd: ik neem je mee naar buiten voor een reis naar binnen. Lopen is echt een manier om te verwerken en bij je emoties te komen.”  

Inmiddels organiseert ze pelgrimstochten met groepen waarbij ook mensen zonder beperking mee kunnen. Ze legt dan aan de deelnemers al vooraf uit dat ze niet alles goed kan zien. “Ik heb een vorm van macula degeneratie, wat betekent dat ik uitval heb in het centrale zicht. Ik zie de omgeving nog wel en dat maakt lopen en fietsen voor mij mogelijk. Gezichten herkennen, snel informatie zien op mijn telefoon of details op borden is voor mij lastiger. Ik meld het gewoon in de groep omdat ik mijn eigen verhaal ook als inspiratie gebruik. Ik zeg dan: jullie zien symbooltjes van de route waarschijnlijk eerder dan ik, dus kijk vooral mee.”  

Andere uitlaatklep 

Buiten de pelgrimstochten doet Annemieke nog veel meer om fit en actief te blijven. Ze was in Den Bosch eerder ook betrokken bij Running Blind en ze ging mee op skivakanties voor slechtzienden met buddy’s. Nu is ze op zoek naar wat anders: ze zou graag gaan boksen, juist omdat het zo explosief is. “Dat heeft ook met verwerking te maken. Ondanks dat ik al lang onderweg ben met mijn slechtziendheid loop ik toch nog tegen dingen aan. Ik heb daarvan nog steeds frustratie. Ik bouw best veel stress op, je staat continu aan. Daarom lijkt een explosieve sport als boksen mij lekker als uitlaatklep.”

Annemieke heeft in juni 2021 weer een bijzondere pelgrimstocht van 400 km gelopen langs de noordkust van Spanje. Over die tocht, haar aanbod van een- en meerdaagse pelgrimstochten en individuele coachingstrajecten vind je informatie op haar website: https://www.dailypilgrim.nl (binnenkort weer in de lucht) of stuur een mail naar info@dailypilgrim.nl  of bel met 06 14 13 17 57.