‘Iedere club zou een Bieneke Jansen moeten hebben’

Uniek sportaanbod bij atletiekvereniging Prins Hendrik

Het is vrijdag 17 juni 2022. Een tropische dag. Op de atletiekbaan van Prins Hendrik is een topatlete bezig met sprintjes. Iets meer naar het clubgebouw toe zit een groepje mensen aan een picknicktafel. Uit die koffiedrinkende groep maakt zich een sportieve vrouw in een fel geel T-shirt los. “Ik ben Bieneke, laten we binnen even gaan praten. Om 11.00 uur start mijn tweede groep.” Zo gezegd, zo gedaan. Bieneke is de reden van mijn bezoek. Zij is al jaren actief om sportieve activiteiten aan te bieden. Niet zomaar aan iedereen, nee, juist aan mensen die normaal gesproken niet op een atletiekbaan te vinden zijn.

Door Wouter Schelvis

Van sjokken naar joggen
Tilburgse Bieneke is vanaf 2001 lid van Prins Hendrik. “Ja, dit is écht mijn club. Daarvoor rij ik graag een stukje naar het oosten. Het is een club die erg veel aandacht besteed aan aangepast sporten. Als loopster heb ik vijf marathons afgewerkt. Daar ben ik overigens pas op latere leeftijd mee begonnen. Op mijn 62e liep ik mijn eerste marathon. Ik heb geweldige herinneringen aan mijn snelste marathon. Die was in Rotterdam waar ik de hele 42 kilometer en 195 meter in 10 kilometer per uur heb afgewerkt. Berlijn, een van mijn favoriete steden, was ook geweldig. Voor New York moest ik in de herhaling. De editie van 2012 ging door de storm niet door, toen zijn we maar een jaar later opnieuw gegaan.” Voorafgaand aan haar marathonjaren werkte Bieneke in de zorg. “Dat was als praktijkondersteuner in de somatische zorg. Ik zag mensen met obesitas, COPD, cardiovasculaire aandoeningen en diabetes. Bewegen zat er veelal niet in. De mensen sjokten letterlijk door de wijk. Als ze een hondje uitlieten, stonden ze nog op dezelfde plaats en lieten het beestje met een lange lijn rondrennen. Het inspireerde mij om tien jaar geleden te starten met beweeglessen zoals ik die nu twee keer per week geef. Ik noemde het ‘Van sjokken naar joggen'.”

Buikspierkwartier
Op en rond de baan in Vught wordt op maandag en vrijdagochtend gesport. Bieneke haalde haar trainerslicentie looptrainer niveau 3 bij de Atletiekunie. Ook heeft zij veel zelf uitgezocht en stond lang alleen voor deze groep. “Inmiddels heb ik een vervangster, Gerry van Dijk, die mij bijstaat. Ze is naast trainster ook fysiotherapeut. Mijn trainingen hebben een vaste structuur. Eerst twintig minuten oefeningen, dan een minuut of 20 lopen gevolgd door een even lange periode van krachttraining. De groep is opgebouwd uit drie subgroepen; de senioren, de joggers en sinds vier jaar mensen met Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH). Op de vrijdag krijgen de senioren en de joggers na een uur trainen samen een ‘buikspierkwartier’. Dat vinden ze erg leuk. Ieder sporter op zijn eigen matje, wat heel handig was tijdens corona om voldoende afstand te houden. Ik heb door mijn eigen lopen al veel geleerd, maar heb daarnaast ook trainingen gevolgd. Zo heb ik bij SVZ-zorg veel geleerd via E-learning. Dat kan ik goed gebruiken voor mijn NAH-groep. Vijf jaar geleden kwam ik op het idee en sinds vier jaar is deze groep actief. In totaal sporten er overigens zo’n 60 mensen per week bij mij.”

Ik hou van mensen
De bevlogenheid waarmee Bieneke met name de NAH-groep begeleid is enorm. “Door mijn interesse in mensen is het een uitdaging om juist voor deze specifieke groep iets te bieden. Begonnen met één loper zitten we nu op het maximale aantal van zes. Dat kan niet groeien omdat je iedereen veel aandacht moet geven. Daarnaast moet je een deel van deze groep tegen zichzelf in bescherming nemen. Mensen willen soms teveel. Een loper die aangeeft best nog 10 kilometer te willen lopen, moet je overtuigen dat het wellicht beter is om dit niet te doen. We gaan wel samen bij de Kangoeroeloop de 7.5 kilometer lopen. Tenminste als mijn knie weer beter is. Ik moet ook veel rekening houden met een overdaad aan prikkels. Dan neem ik die loper even apart. Het is geweldig leuk om te doen. Ik hou van mensen en dit geeft mij veel voldoening. Op termijn hoop ik dat mijn trainingen doorgezet worden. Daarnaast hoop ik ook dat trainers en lopers die met pensioen gaan, deze vorm van vrijwilligerswerk overwegen op te pakken.”

Uniek Sporten Brabant
De activiteiten op de baan in Vught zijn uniek. Voor zover bekend zijn er weinig andere atletiekverenigingen die dit aanbod hebben. Bieneke wil hier net iets over vertellen als een van de deelneemsters van de ochtendgroep gedag komt zeggen. “Dag Karin, fijn weekend en als ik jou was zou ik maandag toch ook weer komen.” Mede door dit enthousiasme is de opkomst – zeker binnen aangepast sporten – heel goed. Op de vraag of ze andere initiatieven kent met dezelfde insteek als bij haar Prins Hendrik volgt een ontkennend antwoord. “Dit is vrij uniek. Met de hulp van buurtsportcoaches Valentine Kortbeek en Luc van Eerd is dit dan ook letterlijk een onderdeel van Uniek Sporten Brabant. Iedereen moet kunnen bewegen. Ook die vrouw die een zware burn-out heeft gehad of de vrouw die aan het dementeren is. Als je lijf gezond is kan sporten en bewegen je ook door moeilijke tijden helpen.” De rol van Bieneke is dan wel van eminent belang. Hoewel ze richting driekwart eeuw gaat is zij de aanjager van deze in Nederland unieke beweegoptie. Eigenlijk zouden alle Nederlandse verenigingen een ‘Bieneke’ moeten hebben!