“Paralympiërs trainen net zo hard als olympiërs”

Chantal Haenen (26) is een goed voorbeeld van hoe je in mogelijkheden kunt blijven denken. En vooral ook hoe je met een beperking ook steeds weer nieuwe uitdagingen kunt opzoeken. Na haar deelname aan de Paralympische Spelen van Tokio in 2021 als handbikester, besloot ze die sport te gaan combineren met para-roeien. Deze zomer gaat ze bij de Spelen van Parijs daarom voor twee keer goud!

Chantal verloor in 2015 door een verkeersongeluk haar beide benen. Ze moest daarna uiteraard erg wennen aan haar leven in een rolstoel, maar het lukte haar tijdens de revalidatie ook vooral mogelijkheden te zien. “Ik ontdekte snel dat ik nog steeds alles kan doen wat ik leuk vind. Soms is het op een andere manier dan een valide persoon, maar het betekent niet dat ik ineens niks meer kan”, vertelt ze aan Woman’s Health.

Andere beleving

In haar zoektocht naar een sport heeft ze ook paardrijden geprobeerd, want die sport deed ze voor het ongeluk nog fanatiek. Uiteindelijk haakte ze toch af op de paardensport. “Een para-versie van een sport is een hele andere beleving als je de valide-versie gewend bent. Het is nooit meer hetzelfde zoals je het van vroeger kent.” Ze merkte bij para-dressuur dat ze altijd andere mensen nodig had om haar te helpen. In handbiken vond ze een sport die haar veel meer vrijheid gaf.

Eigen kracht

Hoewel ze het handbiken eigenlijk eerst helemaal niet zo interessant vond, deed ze toch mee aan de Handbike Battle in Oostenrijk. Daar werd ze verrast en merkte ze gelijk dat ze het handbiken veel leuker vond dan paardrijden. “Ik haal er meer voldoening uit, omdat het puur mijn eigen fysieke kracht is.” Ze zette daarna alles op het handbiken, wat de Limburgse ook al een bronzen WK-medaille in 2019 en een Europese en Wereldtitel in 2021 opleverde.

Afwisseling nodig

Ondanks die successen was Chantal toch nog op zoek naar meer uitdaging. Daarom ging ze nog een sport naast het handbiken doen: roeien. “Ik werd er niet gelukkig van om alleen maar met één ding bezig te zijn. Ik wilde meer afwisseling.” In het roeien boekte ze ook al mooie resultaten: met haar roeipartner Corné de Koning werd ze vierde op het WK, waardoor ze naar de Spelen in Parijs mogen.

Geen flierefluiter

Het leven van Chantal staat nu richting Parijs helemaal in het teken van sport. Dat geeft haar een gevoel van vrijheid. “Ik vind het heerlijk dat ik zelf op mijn fiets kan stappen en kan gaan trainen.” De handbikester geniet onderweg, maar ze is zeker geen flierefluiter. Paralympiërs trainen in haar ogen net zo hard als olympiërs. “Als valide-sporters zouden meedraaien op ons trainingskamp dan zullen ze zien dat het even zwaar is.”

Foto: Youtube/ World Rowing