Moeder schrijft lief briefje aan het jongetje dat leven van haar gehandicapte zoon veranderde

Katie nam haar één jaar oude zoon mee naar een aquarium voor een gezellig uitje. Haar zoon Kaden heeft spinale musculaire atrofie, wat een progressieve spierziekte is. Daardoor beweegt hij moeilijk, zit hij in een rolstoel en ziet er anders uit dan andere kinderen. Voor Katie betekende het enorm veel toen haar zoon vriendjes maakte met een onbekend jongetje dat hem niet veroordeelde.

Op Facebook schrijft ze een lief bedankbriefje aan het onbekende kind.

‘Aan het kleine jongetje: ik weet niet wie je bent, maar dankjewel dat je zo geweldig bent. Je liet mijn zoon met jou meespelen en meedoen. Je hielp hem ballen van de grond rapen toen je zag dat hij dat zelf niet kon. Je vroeg niet wat er mis met hem is of waarom hij niet kan lopen, maar je zág hem gewoon. Kaden lijkt veel op jou; hij is nieuwsgierig en slim. Hij wil weten hoe alles werkt. Dankjewel dat je hem hielp met de hefboom toen je zag dat hij te zwak was om dat zelf te kunnen. Je zal dit waarschijnlijk nooit lezen, maar door jezelf te zijn, maak je de wereld mooier.’

Katies bericht leverde honderdduizenden reacties op. ‘Het is geweldig dat kinderen beperkingen niet zien in andere kinderen. Zo’n vriendschapsdaad geeft mensen als ik hoop’, schrijft iemand die ook een rolstoel gebonden zit. Het bewijs dat één aardig gebaar al het verschil maakt.