Ellen doet mee aan de sportdag van haar werk

Inmiddels werk ik 10 jaar op het RIVM. Meerdere sport- en speldagen, die eens in de twee jaar georganiseerd worden, gingen voorbij zonder dat ik eraan mee deed. Ik dacht altijd: "Daar heb ik als blinde medewerker toch niets te zoeken". Dit jaar werd ik door één van mijn collega's overgehaald mee te doen. Of liever, ze zei: "Jij doet toch mee?" en ik had ‘ja’ gezegd voor ik er goed over nagedacht had. De vrijdagochtend van de sportdag dacht ik nog: “Dat wordt vast niks.” Ik beloofde mezelf lekker naar huis te gaan als ik me zou vervelen. Maar je raadt het al: verveeld heb ik me allerminst en naar huis ging ik pas na het eten.

De warming up was al leuk. We leerden een kort dansje. Het was met name grappig toen er ineens van danspartner gewisseld moest worden. Toen voelde ik ineens een paar handen van iemand anders, maar ja wie zou dat zijn? Het spel waarmee werd afgetrapt, was gelijk een mooie binnenkomer: over een boomstam lopen. In evenwicht gehouden aan de hand van een collega volbracht ik dit onderdeel. Uiteraard veel langzamer dan mijn teamgenoten, maar dat deerde niemand. De toon was gezet, ik was teamlid en dan gewoon helemaal.

Vervolgens fietste ik me rot (dit was het onderdeel waarvan ik van te voren al gezien had dat het uitvoerbaar zou zijn). Bij de balsporten ondertitelde iemand onze prestaties en zelfs het boogschieten mocht ik een keer proberen.... Dat de pijl naast het bord en in het gebouw belandde, gaf behoorlijk wat hilariteit. Als klap op de vuurpijl bleken we het finale spel te moeten spelen. De beker van onze derde plaats prijkt hier nu op de gang.

"Beter Door Reflectie" bleek een goede naam van ons team, want ik kijk terug op een super leuke middag. Waar ik me geen moment het vijfde wiel aan de wagen heb gevoeld. Wat is het heerlijk om gezien te worden, zelfs als je dat zelf niet verwacht. 

Ook voor jou is er een geschikte sport die je leuk vindt, waarbij je aan je conditie en je gezondheid werkt én waarbij je een hoop gezelligheid vindt met mede-sporters. Benieuwd welke sportverenigingen er bij jou in de buurt zijn voor een proefles of lidmaatschap? Klik hier.

Ellen Koudijs is volledig blind sinds haar vijfde levensjaar. Ze is getrouwd, moeder van twee kinderen en beleidsmedewerker bij het RIVM. Ze schrijft op Uniek Sporten over haar dagelijks leven als blinde, werkende, sportende, moederende vrouw, die zoveel meer is dan haar handicap.