Juliette vond in paraklimmen haar ‘hulplijn’

Klimmen tegen een boulderwand als je in een rolstoel zit? Dat kan! Juliette Peters is het levende bewijs. Zij ontdekte een jaar geleden het paraklimmen en schreef voor de website van klimhal Neoliet een inspirerende blog, omdat ze anderen graag vertelt over wat het klimmen voor haar heeft betekend.

Zes jaar geleden kreeg Juliette van haar orthopedisch chirurg te horen dat een operatie aan haar enkel niet goed was gegaan. Ze liep al lang met chronische pijn in haar enkel en door de vaste stand van dat gewricht kan ze haar voet niet goed afwikkelen. Lopen is daardoor ook pijnlijk. Uiteindelijk kreeg ze het bericht dat haar onderbeen uiteindelijk geamputeerd moet worden.

Kracht en zelfvertrouwen

Alles is al geregeld, tot aan een sportprothese. Toch heeft ze de operatie nog uitgesteld door haar ontdekking van het klimmen. Ze vond in die sport afleiding en in klimhal Neoliet in Tilbur een nieuw thuis. “Fysiek vond ik kracht en zelfvertrouwen en leerde ik dat mijn lijf veel meer kon dan ik dacht. Ik leerde me focussen op de drie ledematen die wél functioneel werken en ook op wat mijn rechterbeen nog wél kan bijdragen”, schrijft ze.

Therapie

Juliette voelde zich warm onthaald in de paraklimwereld. “De klimsport werd mijn hulplijn. Mijn therapie, eigenlijk. (…) In de wand bestaat mijn beperking namelijk even niet. Klimmen is minder pijnlijk voor me dan lopen. In de wand kan ik me al beestend, vlammend, zwetend, ploeterend, vloekend en genietend richten op de volgende passen – en that’s it. Ik voel mijn lijf, maar mijn enkelpijn even niet. De pijn, zorgen en onmogelijkheden verdwijnen dan even naar de achtergrond en maken plaats voor knallen, omdenken en een vleugje trots.”

Lees vooral haar hele verhaal op Neoliet.nl