Ambassadeur EsmeeAnne de Meulmeester: met sport doe je mee in de maatschappij

“Als ambassadeur van Gelderland sport onbeperkt wil ik laten zien dat een beperking geen belemmering hoeft te zijn.” Dat zegt de 19-jarige zwemster EsmeeAnne de Meulmeester die ging zwemmen als therapie toen zij jeugdreuma had. “In het zwembad voel ik me vrij en zonder pijn, daarom ben ik er altijd mee doorgegaan.” Op haar YouTubekanaal laat ze zien hoe ze zich met een reguliere zwemster als buddy voorbereidt op de 1500 meter open water bij de Special Olympics Achterhoek.

Het liefst vrije slag
Vanaf haar zesde jaar is EsmeeAnne gaan zwemmen als sport. En met succes. Bij de Special Olympics World Games in Los Angeles won ze in 2015 een zilveren en gouden medaille. “Ik train nu drie keer per week bij ZVW'74 in Westervoort. Als sporter met een licht verstandelijke beperking doe ik gewoon mee met de trainingen daar. Omdat ik epilepsie heb moet er altijd iemand aanwezig zijn. Mijn moeder zit meestal aan de kant of mijn trainers zijn erbij. Ik zwem het liefst de vrije slag en ben het beste in lange afstanden. Vanwege mijn epilepsie mocht ik eerder niet starten in het open water. Nu is het mogelijk om met een buddy te zwemmen en dan kan het dus wel.”

Over en weer begrip
De moeder van EsmeeAnne, Linda de Meulmeester is veel in het zwembad. “Het is fijn om te zien dat de vereniging zich aanpast aan een sporter die af en toe iets extra’s nodig heeft. Zo weet EsmeeAnne niet precies hoeveel meters een bepaalde afstand is. Als ze de opdracht krijgen om 400 meter vrije slag te zwemmen, dan zeggen de anderen dat het 16 banen is. In het zwembad zie je zo dat er over en weer begrip ontstaat als mensen met een beperking meedoen in een reguliere omgeving. Dat is het mooie van gemengd sporten, in het dagelijks leven kom je elkaar ook tegen.”

Joelen met zijn allen
Een voorbeeld van integratie in de zwemsport is de Lenie van der Meerbokaal die in februari werd gehouden. Bij die wedstrijd komen reguliere zwemmers en zwemmers met een beperking samen aan de start. EsmeeAnne: “Ik probeer al vijf jaar die mooie glazen bokaal te winnen! Bij de wedstrijd verdien je punten op de diverse onderdelen, het gaat dus niet alleen op tijd. Na een paar onderdelen stond ik vijftig punten voor en besloot mijn club alles op mij te richten. Bij de uitreiking was ik zo ontzettend zenuwachtig en had ik zweethanden van de spanning. Toen ik de bokaal won hebben we met zijn allen heel hard gejoeld. Dat mijn club mij zo accepteert is heel fijn.”

Integratie in beeld brengen
Met haar sportmaatje Joyce van Suntenmaartensdijk doet EsmeeAnne ook hardlooptrainingen wat helpt om steeds beter op elkaar ingespeeld te raken. Linda: “Het is leuk om te zien hoe haar maatje zich leert aanpassen aan EsmeeAnne. Zo heeft EsmeeAnne een hoog zwemtempo (‘Snel, snel, snel!’, vult de zwemster tussendoor aan). Dat houdt ze een lange tijd vol. Misschien niet zo verstandig op een lange afstand, maar haar buddy schakelt ook om naar deze methode. De ‘Road naar de SONS Achterhoek’ die EsmeeAnne via YouTube laat zien, brengt integratie in de sport goed in beeld.” De zwemster zelf kan haar kansen lastig inschatten omdat ze de andere zwemmers niet kent: “Maar Joyce en ik gaan voor goud!”

Geen grenzen aan open water
Waarom vindt ze dat openwaterzwemmen toch zo leuk? “Omdat er aan open water geen kant zit. Je ziet geen grenzen, net als in je dromen. Het is voor mijn lijf goed dat ik zwem, want ik word er minder stijf van en kan ontspannen.” Ze vindt het jammer dat mensen met een beperking soms niet kunnen sporten. “Ik zie wel eens sporters die willen zwemmen, maar dat niet kunnen omdat ze geen vervoer hebben.” Ook Linda ziet soms belemmeringen. “Vaak gaat bij kinderen rond de 16-17 jaar wat sporten betreft de stekker eruit omdat ze gaan werken. Na het werk zitten ze dan alleen op hun kamer. Juist op die leeftijd is sporten belangrijk, ook vanwege het sociale aspect.”

Positieve aandacht op Special Olympics
De zwemster hoopt dat ze in 2019 mee mag doen aan de Special Olympic World Games in Abu Dhabi. ”Dat is een loting, dus daar moeten we voor duimen!”, lacht ze. Haar moeder zou dat ook graag willen. “De World Games hebben EsmeeAnne zo’n boost gegeven. In 2015 ging er een klein meisje naar de Verenigde Staten en kwam ze veel zelfstandiger terug. De deelnemers groeien daar van de  positieve aandacht. In het dagelijks leven maken kinderen met een beperking helaas vaak mee dat mensen niet blij met ze zijn, dat is bij zo’n evenement even totaal anders. En als je een doel hebt, zoals de Special Olympics, dan heb je iets om naar toe te werken.” EsmeeAnne kan wel leven met alle aandacht. “Laatst in de kleedkamer zei een meisje dat ze mij herkende van mijn filmpjes. Toen wilde ze met me op de foto, leuk toch?”

Foto: EsmeeAnne de Meulmeester (rechtsboven) met een deel van het zwemteam van ZVW’74